Zelfevaluatie: wat, hoe en waartoe

P.J.M. Weusthof

Binnen het Centrum voor Studies van het Hoger Onderwijsbeleid (CSHOB) van de Universiteit Twente wordt onderzoek verricht naar de beschrijving, analyse en mogelijke verklaring van systemen van zelfevaluatie in het wetenschappelijk onderwijs. Onder zelfevaluatie wordt verstaan:
(a) een proces dat bestaat uit een zestal fasen (het bepalen van het evaluatie-object, het formuleren van criteria, het stellen van normen, het verzamelen van informatie, het waarderen van informatie en het trekken van conclusies) dat ten behoeve van het door de faculteiten te verzorgen onderwijs wordt doorlopen ('evaluatie'), (b) dat is geïnitieerd door en/of waarvan de uitkomsten worden gerapporteerd naar bestuurs- en adviesorganen die het faculteitsniveau vertegenwoordigen ('zelf') (Weusthof, 1989). In deze bijdrage wordt verslag gedaan van de onderzoeksresultaten die tot dusverre zijn verkregen. Ingegaan wordt op de wijze waarop faculteiten hun (zelf)evaluatiefunctie hebben georganiseerd en tot welke effecten dit heeft geleid.